The Room-the making of

Ναι ναι, μονο για την εγκυμοσυνη θα μιλω που δαμε τζιαι δα οπως εκαταλάβετε. Sorry!
Μόλις εμπήκα στον 7ο μηνα τζιαι ήδη είμαι βάρκα. Έβαλα 10 κιλα τζιαι η κοιλιά εν πολλά μεγαλη. Τζιαι ακομα εννα γίνει η διπλάσια!

Αρχισαμε την διαδικασία σάσματος του δωματίου του μωρού. Ή καλύτερα την μετατροπη της μεχρι τώρα αποθήκης, σε χώρο οπου να μπορεί να φιλοξενηθεί οποιοδήποτε human being. Μέχρι τώρα εισιεν μέσα γραφειο, βιβλιοθήκη, άππαρο-σίδερο, όργανο γυμναστικής (never been used-ο Χάπης ακόμα φακκά μου το που εκαμώθηκα να το αγοράσω), 2-3 εξτρα καρέκλες στοιβασμένες, σιφονιέρες (2 στον αριθμο) γεματες δικα μου ρουχα... και άλλα πολλά. Believe me εννεν τοσο μεγαλο το δωμάτιο οσο ακουέται! Ήταν πραγματι τίγκα στα πράματα!

Ως τωρα παμε καλα, με την βοήθεια του κοινού εννοείτε. Εγώ μετα απο κάθε ανασκαφή γίνομαι ένα ερήπιο. Έχω να πω οτι κουραζεσαι πολλά ρε παιδι μου αμαν εισαι εγκυος! Πολλά!

Σε ενα διαμερισμα των 2 υπνοδωματιων, που ήδη ήταν τίγκα στα πράματα, θέλει αρετή και τόλμη μεγάλη προσπάθεια και τόλμη για να καταφέρεις να αδειάσεις το ενα εκ των δωματίων τζιαι να εβρεις τόπο να χώσεις ούυυυυυυυυυυυυυυυλλα τζίνα τα πράματα που έσhιει μέσα! Έπεσε καμποσο πέταμα, χάρισμα και ευγενής χορηγία αποθηκευτικόυ χώρου στα σπιτια των γονιων για να μπορέσουμε να αδείασουμε το δωμάτιο.

Καλά για τα ερμάρια εν το συζητώ καν! Εννοειται τα πραματα του μωρου εν θα μπουν τζιμεσα αλλά μεσα σε σιφονιέρες! Εννοειται εν χώρει καρφίτσα μέσα στα ερμάρια!

Πλις πέτε μου οτι τζιαι εσεις εσιετε τόσα πραματα τζιαι οτι εν είμαι μόνο εγω! Πλις!!!

 

Τα μη της εγκυμοσύνης

Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης όπως είναι φυσικό, υπάρχουν αρκετές απαγορεύσεις. Και ειναι λογικό, αφου πρεπει να προστατευσεις το πλασματακι που κουβαλας μεσα σου.
Ομως, δεν ειπαμε οτι ειναι και ευχάριστες αυτες οι απαγορευσεις!

Αυτό που επηρεαζει πολυ την καθημερινοτητα μου ειναι αυτο το "Μην σηκωνεις βαρος" και "Μην σκυβεις" και το "Προσεχτικά με την χλωρίνη"

Ε πως θα καθαρίσω??? Πως θα τριψω τα μπανια?? Πως θα μεταφερω τα 3215879 πραματα που θελω να μεταφερω??
Ειχα το παντα να ειμαι ανεξαρτητη σε κατι τετοιες μεταφορες, ακόμα και αν μετα ειχα τις επιπτωσεις των πραξεων μου με φοβερους πονους στη μεση, ποδια και χερια.
Τα επιπλα του κηπου του ΙΚΕΑ τα ξυλινα, ξερετε τα φανταζομαι εννεν? Ε οταν τα ειχα αγορασει, εμεταφερα τα που το αυτοκινητο στο διαμερισμα μονη μου γιατι ηθελα σιου τζιαι καλά να τα στήσω αυθημερόν. Εν εμπορουσα να περιμενω για βοηθεια!
Επισης, μια φορα εταραξα το τραπεζακι του καθιστικου το ασηκωτο/κουττούτζιν επειδη επρεπε επισης σιου τζιαι καλα να φυω το χαλί που κατω για να το φυλαξω. Εκαμα 1 εβρομαδα με sick leave μετά επειδη επαθε φλεγμονη η μεση μου τζιαι εμεινα ζαβή.

Αρα καταλαβαινεις οτι η αναμονη με σκοτωνει! Αναγκαστικά ομως τωρα πρεπει να ειμαι προσεχτική. Αν και με τρωει το οτι πρεπει να αφηνω τα πραματα μεσα στη μεση ωσπου να ερτει ο Χάπης σπιτι να τα μετακινησει.

"Μην σκύβεις ευλογημένη"- Οκ, η αληθεία εχει γινει λιο δυσκολο το να σκυβω πλεον με την κοιλιά, αλλά πως να καμεις τα 216546 καθημερινα πραματα που πρεπει να καμεις χωρις να σκύψεις λιο?

Η αληθεια παιζω λιο το παλλικάρι οταν δεν με βλεπει κανενας ή οταν ειμαι μονη μου σπιτι, αλλά χρειαζεται μεγαλη προσοχη. Για παραδειγμα, το καθαρισμα πουκατω που το κρεβατι επαιρνε μου δευτερολεπτα (εξαπλωνα χαμέ με την σκούπα). Ε τωρά παιρνω την ωρα μου για να το καθαρίσω. Το να σηκωθω που χαμέ ειναι το μεγαλυτερο achievement!

Επισης, απαγορευονται οι αναβασεις σε καρεκλες, σκάλες, σκαμπό, τραπέζια.
Ε τα καλοκαιρινα ρουχα εννα φυλαχτούν μόνα τους?? Αναγκαστικά χρειαζεσαι την βοηθεια του κοινού.

Αλλά ουλλα τουτα εν πελλάρες μπροστά στην ασφάλεια του μωρού σου. Πρέπει η καθε εγκυμονούσα να φροντιζει και να προστατεύει το σωμα της.

The ring of fire

Forgive me, for I have sinned.

Έσιει να δω κυπριακή τηλεόραση που τον τζιερό της αίγιας φούξια τζιαι των πατατών που επαιζεν ο Λώρης.

(Μ)προύσκo (εκτος που την σκηνή με τον Ζένιο που εγινε viral παγκόσμια), 7 ουρανοί & σύννεφα αλήτες, ωρα μηδεν (είσιεν έτσι σειρά έννεν?) και λοιπά mix and match καλαμαρίστικα με κυπριακά δεν εδιανοήθηκα να δω ποττέ!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Θωρώ το Δαχτυλίδι της φωτιάς.
.
.
.
.
.
......τζιαι αρέσκει μου!

Forgive me. I have sinned.

Η πολυκατοικία -Hot news!

Ειδετε με τουτα και με εκεινα εξηχασα τέλια να σας πω για τις super hot εξελιξεις που ειχαμε στην πολυκατοικια κατα τους καλοκαιρινους μηνες.

Παλαιοτερα ειχα σας πει οτι διπλα μας εμεινισκε ενας φοιτητακος που τοσα χρονια εν εισιεν φιλεναδα τζιαι εισιεν εβρει μιαν τελικα τζιαι αντι να του διουν να αφκει, εβουρουσαν ο ενας τον άλλο μεσα στο σπιτι.
Ε τελικα ο φοιτητακος εφυεν, τζιαι αρχες περιπου του καλοκαιριου ηρτεν ενας νεος τυπος. Ο τυπος τουτος ειναι πιστον αντιγραφο του αδερφου του Ρεϊμοντ στο "Everybody loves Raymond". Τζιαι αμαν σου λαλω πιστον αντιγραφο εννοω copy paste! Φτυμα κολλημα! Σε ουλλα!
Ψηλος και αχαρος, με βλεμμα βοδινου, με την ιδια φωνη! Ιδια φωνη,  καταλαμβαινεις?

Λοιπον, μολις εγκατασταθηκε ο παρεας, τσουπ σκαει μυτη τζιαι η φιλεναδα του. Καθε νυχτα. Τζιαι ο παλαβος εκολλησε το κρεβατι του πανω στον κοινο μας τοιχο. Καταλαμβαινεις αγαπητε αναγνωστη. Εκαμναμεν εμετο καθε νυχτα. Ο τυπος ηταν αηδίας!
Το μεγαλο σιοκ βεβαια ηταν οτι η φιλεναδα του εθωρκέτουν! Ηταν δηλαδη αρκετα εμφανησιμη! Ηταν η μονιμη απορια μας με τον Χάπην, τι του ηβρεν του μαννου.

Ο δε μαννός, ηταν εκτος απο ανεργος και άεργος.
Τελοσπαντων, το καλοκαιρι επειδη εγω ως γνωστο εφκαλλα τα αντερα μου που το αγκαστριν, τις παραπανω μερες ημουν σπιτι τζιαι ετσι ακουα/τζιαι επαρακολουθουσα πολλες που τις κινησεις του. Εν εφκαινε που σπιτι τουτο εν σιουρο.
Η φιλεναδα εκτυπουσε καρτα καθε νυχτα, αλλά ποττε δεν εδιανυχτερευσε. Ερκετουν εκαθαριζε του, εμαγειρευκε του, ετρωεν τον τζιαι λιο, τζιαι μετα εφευκε.

Μιαν καυτη καλοκαιρινη βραδια που λετε, ηταν περασμενη ωρα, εισιεν φυει τζιαι η φιλεναδα, ακουμεν τον να κατεβαινει κατω που την πολυκατοικια τζιαι να παραλαμβανει μιαν άλλη γκομενα! Επιστρατευτηκαμεν με τον Χάπη (ναι ειμαστε κουτσομποληδες, περιεργοι, τζιαι plus ειχαμε απαγορευτικο για "επαφες" που τον δοκτωρ αρα εν ειχαμε τιποτε καλυτερο να καμνουμε), τζιαι επηραμε ματι οτι ανεβηκε πανω με μια γκομενα!
Διπλο σιοκ! Εν τον κανει μια γκομενα τον χαμενο, θελει τζιαι δευτερην???

Ενιγουει, η γκομενα αυτη εδιανυχτερευσεν παρακαλω! Ειδαμεν την να φευκει το πρωι. Ως το απογευμα της ιδιας μερας ηρτεν παλε η φιλεναδα του.
Η γκομενα εθεαθηκεν ακομα μια φορα να διανυχτερευει.

Ε μετα που καμια εβδομαδα, μπαμ καυκάς!!! Ανακαλυψεν τον η φιλεναδα! Εσπαζαν πραματα, ξιτιμασιες, βρισιες, (εγω απουσιαζα αλλά ενημερωσε με η κουτσομπόλα Χάπης). Τελόσπαντων ανακαλυψεν τις βρωμιες του η φιλεναδα. Ηταν hot news τζινη την μερα!

Και μετα ερχεται και το τριτο σιοκ μεγατόνων! Εσυγχωρεσεν τον. Ε τζιαμε ενύψαμεν τας χειρας μας με τον Χάπη. Επιβεβαιωσαμε οτι οντως προκειται περι μαννής. Δεν εξηγειται διαφορετικα. Και εσυνεχισαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα.
Ευτυχως επεταξεν τον εξω η ιδιοκτητρια επειδη εν επληρωνε τα ενοικια, τζιαι ετσι επνασαμεν. Ε μα επροκαλουσε μας αναστατωση καθε λιο! Ποσο να γυριζουμε τα παραθυρα τζιαι τις βεραντες για να τον παρακολουθουμε!
 

Επιστροφή

Μα σιορ ηρταν ουλλοι πισω τζιαι αποφασισαν να παν πισω δουλεια που την Παρασκευη? Εν εξηγειται διαφορετικα η κινηση που ηβρα το πρωι ερχομενη δουλεια. Ηβρα 5 αυτοκινητα μπροστα μου για να φκουμε που την παροδο!! Μα καταλαβεις φιλε αναγνωστη? 5!! Τις τελευταιες εβδομαδες ουτε δεξια-αριστερα εν εκοιταζα, εφκαινα ολοϊσια. Εν εισιεν ψυshιν μεσα στους δρομους.

Η αληθκεια εμενα εν μου αρεσκει τουτο. Αρεσκει μου η ρουτινα μου. Να βρισκεις την κινηση σου το πρωι, να ξερεις οτι ουλλοι εννα ενι μεσα στην δουλεια τζιαι εν θα ενι με αδεια τζιαι ετσι να γινεται η δουλεια σου. Εν θα καθεσαι να περιμενεις τον ενα τζιαι τον άλλο να ερτουν πισω για να τζιλίσει η δουλεια. Ασε που αμαν εσhει κινητικοτητα στη δουλεια περνά τζιαι πιο γληορα η ωρα τζιαι εν το καταλαβεις ποτε ερκεται η ωρα να σχολασεις.

Το μαρτυριο της εβδομαδας του 15αυγουστου εντος δουλειας εν θελω να το ξαναπερασω. Ασε που ημουν χάλια με τις αναγουλες, επρεπε να μετρω τζιαι τις ωρες ώσπου να σχολασω. Ουλλοι ελειπαν, 5 πλασμαρα ειμασταν, ελειπαν οι μαστροι κτλ. Ε ποση δουλεια να καμεις? Για μενα ειναι μαρτυριο να μεν εshεις δουλεια να καμεις τζιαι να ποσκολιεσαι. Εμετρουν τις δραστηριοτητες μου ποση ωρα εννα μου παρουν. Σερφαρισμα σε τουτο το site=7 λεπτα, στο άλλο site που εσιει πιο ενδιαφεροντα πραματα να δεις ατε να σου παρει 10 λεπτα, φάγωμα του σαντουιτς (σε αργους ρυθμους)=6-7 λεπτα, κτλ κτλ.
Μαρτυριο σου λεω!!
Επιστροφη στη ρουτινα μας λοιπον. Πόσο χαρούμενη ειμαι!
.
.
.

Οποτε εννα μπει ο Σεπτεμβρης εμενα μυριζουν μου τα σχολικά. Ακομα τζιαι στο Πανεπιστημιο αρεσκε μου να γοραζω τα νεα μου τετραδια. Τι ωραια χρονια τοτε που επηενναμε να γορασουμε σχολικα. Καινουργιες βαλιτσες, τετραδια που εκαμναν κρακ-κρακ αμαν τα ανοιες στις αρχες, μολυβια, πεννες σε ουλλα τα χρωματα.
Τζιαι εξεκινουσες το νεο σου τετραδιο με τα πιο ωραια σου γραμματα τζιαι με διαφορα χρωματα πεννες. Την ημερομηνια με ροζ, τους τιτλους με πρασινο κτλ.

Ωσπου να περασουν 2-3 μηνες τζιαι το μονο χρωμα πεννας που εσιεις εν το μπλε, ημερομηνια ξηχαννεις να γραψεις, τζιαι μετα βιας μπορεις να θκεβασεις εσυ ο ιδιος τα γραμματα σου.

Ατε ατε back to the routine again! :)

120 γραμμάρια

120 γραμμάρια. Δηλαδή όσο ενα χαμπουρκερ κατεψηγμενο ή ένα φλιντζάνι αλευρι. (Περιπου)

Εδω και 3 μηνες εγραψα απουσια απο το μπλοκ. Δεν ειχα ορεξη για τιποτε. Συνεχεια αναγουλες, εμετους, υπνηλια. Ασε που εν τοση πειρά που μονο μεσα στο air condition αντεχω.

120 γραμμάρια. Τοσο δα πλασματακι τζιαι μπορει να σε επηρεασει τοσο πολλα. Να σε καμει να μεν μπορεις να σηκωσεις τα ποδια σου τζιαι να ανοιξεις τα ματια σου. Αχ αυτες οι ορμονες!

Ειχα καποιες επιπλοκες αλλά τωρα ολα μια χαρα. Μεγαλωνει κανονικα το γιούδιν με την πουλλού του!
Ημουν σιγουρη οτι θα ηταν κόρη. Φανταζομουν ροζ δωματιο, ροζ ρουχαλακια, σχεδον ημουν ετοιμη να παω να πιασω ροζ μαλλια για κουβερτουλα. Τελικα αλλαξαμε χρωμα. Μακαρι να ειναι καλα το μωρουλακι τζιαι τουτα εν πελλαρες.

Αλλά τουτες οι αναγουλες εν απιστευτες! Να μεν μπορω να φαω τιποτε, ουλλα να μου βρωμουν. Εφκαλα την με ριζια, μακαρονια, ψωμια. Τωρά ειμαι καπως καλυτερα.
Τι καλυτερα δηλαδη που με 40 βαθμους τζιαι καλά να εισαι αρρωστας τζιαι κοφκεται σου η ορεξη. Ειπα σας ποσο μισω το καλοκαιρι?

Καθε τρεις τζιαι λιγο ελειπα που την δουλεια. Εκαταλαβαν ουλλοι την κατασταση μου αφου εβουρουσα μεσα στον διαδρομο καθε λιο για να εβρω την αγαπημενη μου λεκανη της τουαλετας.
Εγιναμεν καλες φιλες. Την μια να φκαλω τα σωθηκά μου τζιαι την άλλη να πισσιουρώ συνεχεια.

Προ πουλλούς, κατα την διαρκεια της νυχτας, παντα ξυπνουσα μια φορα τουλαχιστον για να παω τουαλετα. Τωρά?  Really????????
Καμε τες 5! Εν κλειω ματι! Καθε λιο ειμαι πανω για πισσιά.

Ειπα σας οτι μισω το καλοκαιρι? Που εισαι ρε Οκτώβριε? Που?!

Κουρασμένο μου κορμί και καλλιτεχνική μου φύση

Διακαιουμαι να βαρκουμαι εννεν?

Νιωθω τυψεις αμαν με πιαννει τουτο το πραμα στη δουλεια. Επειδη πρεπει να δουλευκουμεν, τζιαι ευτυχως που εχουμε δουλεια τζιαι μπλα μπλα μπλα.

Ναι αλλά εγω βαρκουμαι. Τζιαι εν θελω σημερα να καμω τιποτε. Επρεπε να πιασω αδεια σημερα αλοπως.

Εχω πολλες ιδεες που θελω να υλοποιησω. Δημιουγικες ιδεες. Θελω να καμω χειροτεχνιες.

Εμαθα προσφατα σμιλι τζιαι μεσα στα επομενα project μου ειναι να καμω μια κουβερτουλα patch work  με  grannies squares οπως τουτη δαμε

Με τα squares  τουτα μπορεις να καμεις τζιαι τσαντουλες τζιαι διαφορα διακοσμητικα. Εκαμα λια αλλά πρέπει να οργανωθω να παω να πιασω μαλλιά.

Γυρευκω τζιαι ιδεες για βαφτιση γιατι εν μεγαλη η χαρα μου! Εννα γινω νονα το καλοκαιρι! Ψαχνω μπομπονιερες, ιδεες, χειροτεχνιες κτλ.

Επισης, άλλη πελλάρα που με επιασε ειναι η αναπαλαιωση επιπλων. Ειχα ενα παλιο επιπλο σπιτι στο οποιο εκαμα μια τεχνικη που εθκεβασα στο ιντερνετ για να φαινεται παλιο (vintage style) τζιαι εγινε πολλα ωραιο. Τωρά μεσα στα πλάνα μου ειναι να ψαξω να βρω παλια επιπλα, απο παλαιοπωλεια ή που ατομα που εν τα θελουν τζιαι να τα βαψω. Βεβαια αν καμω ετσι πραμα εν θα με χωρουν οι τοποι στο διαμερισμα. ( Εσπασα να ανεβασω photo αλλά εν τα εκαταφερα.)

Θελω διακοπες. Θελω να καμω χειροτεχνιες να χαλαρωσω. Εν θελω να δουλεψω σημερα.


 

Σιεροκουτάλες

Σιεροκουτάλες ονομαζονται τα ατομα τα οποια εχουν αυξημενες ικανοτητες αδιακρισίας. Εχουν την ικανοτητα τα ξι-φκάλλουν προσωπικα σου θεματα χωρις να αντιλαμβάνεσαι την παρουσία τους την ωρα που σου τρυπωνουν μεσα στη σκεψη σου τζιαι καταγραφουν προσωπικα σου data. Εν σαν ενας ιος του computer.
Αντιλαμβανεσαι τα πραματα που εχασες, ή ειπες σε αυτη την περιπτωση, οταν φυουν που το συστημα σου.

Ειναι παντως ενα χαρισμα το σιεροκουταλίκκι. Ενα θειο δωρο για τον κατοχο του.
Για αυτον που λαμβανει τα πυρά του σιεροκούταλου οι απωλειες ειναι μεγαλες. Νιωθεις την εισβολη, τον βιασμο της ψυχης σου.

Σε καποιες περιπτωσεις οι απωλειες εννεν τοσο μεγαλες, αλλά μετα αμαν συνερχεσαι που την ναρκωση της σιεροκουτάλας, η μονη φραση που μπορεις να ξεστομίσεις ειναι:
"Μα καλά, τωρά τι της/του είπα? Μολις του ειπα οτι πχ. εκαμα/εν εκαμα σεξ εψες, εσιει την μεγάλη/μιτσιαν ο αντρας μου, ... " κτλ κτλ

Η αφορμη για το σημερινο ποστ ηταν ενας τύπος αγνωστος, με τις εκπληκτικες ικανοτητες που περιγραφω πιο πανω, που εμπηκε στο γραφειο μου τζιαι ηθελε να μου πουλησει κατι.

Τ=Τύπος, Ε=Εγώ

Τ: ... Σε τουτο μπορεις να παρεις τζιαι τα μωρα σου, αν εσιεις, εσιεις?
Ε:... Ε οϊ ακομα.
Τ: Ακομα? Δηλαδη εισαι εγγυος? Μα σαννα τζιαι εν μου φαινεσαι εγγυος (βλεμα να θωρει χαμηλα στην κοιλια μου).
Ε: Ακομα εν εχω.
Τ: Δηλαδη εννα καμεις?
Ε:...εεεε προσπαθώ.....
.
.
.
.

Τελικα εν εγορασα τζιαι εφυεν.

Σκεψη: "Τι του είπα τωρά του άγνωστου του τύπου??"

Καλά που εν με ερωτησε τζιαι ηντα στασεις προσπαθουμεν δηλαδη.

Ψηλά τα shέρκα! Συλλαμβάνεσαι σου λέω!

Τελικα dear bloggers εν πολλά αγχωτικο πραμα τούτη η συλληψη. Ακομα εν ο πρωτος μηνας προσπαθειών τζιαι εφάτζησα γυρόν ουλλα τα site που μιλουν για αγκαστρωματα. Ακόμα λιο εννα μετρω τζιαι τες φορες που παω για πιshιά αμπα τζιαι τελικα εν συμπτωμα του αγκαστρωματος.

Τα γερημα! Εννα φαω ενα κάρο ευρωπουλλακια πανω στα τεστ. Ξερω το, επειδη ξερω με. Πιο ανυπόμονο πλασμα που εμενα την φλογερη κριαρινα δεν υπαρχει. Τζιαι οταν με το καλο συλληφθει, ηνταλος εννα αντεξω 9 μηνες να μεν το θωρω?

Πρεπει να περιμενω, εν γινεται. Πρεπει να καμω λιη υπομονη.

Μα ποιος την εχασε σιορ την υπομονη του για να την εβρω εγω καλέ μου??

Φερτε μου ενα τεστ τωρά να του κατουρησω!

Άου

Αου αου αααααααουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!

Τι το θελα το γυμναστηριο α? Πετε μου α?

Πονω σε σημεια που δεν εξαναπονησα στη ζωη μου. Σε σημεια που δεν ηξερα οτι γινεται να πονεις.

Επια τζιαι επεσα που τις 8:30 εψες γιατι αν εκαθουμουν πανω στον καναπε εν θα εμπορουσα να ξανασηκωστω. Εμεινα στο κρεβατι για να μεν χρειαστει να ξανασηκωθω.

Αππωθηκα τζιαι ενομιζα ημουν η παsh γυμνασμενη.

Αου

Πρεπει να γινω fit! Πρεπει! Πως θα εμφανιστω αυριο στις πλαζ?

Αου

20 + something

 

 

 

...οπου something πολύ θα το 'θελα να ηταν 1 ή 2

Άφησε τον συμπολίτη σου να μπεί ρα!

Ενα θεμα που με προβληματιζει καθε πρωι στον πηγαιμό για την δουλεια αγαπητε αναγνωστη, ειναι το θεμα του να σε αφηκουν να μπεις. Τι εννοω?

Για να παω δουλεια, πρεπει να μπω σε ενα κυριο δρομο που παροδο. Εγω θελω να παω δεξια προς τα πανω. Αρα θα πρεπει να περιμενω να φκαιρωσει ο δρομος που τζινους που ερκουνται προς τα κατω, για να πεταχτω, τζιαι πρεπει να με αφησει καποιος να μπω στην άλλη λωριδα που παει προς τα δεξια, στην οποια εσιει ουρα τζιαι παεις σημειωτό. Εκαταλαβες?

Αρα καθε μερα πρεπει να βρεθει ενα πλασμα να με αφησει να μπω. Εδω φιλε αναγνωστη παεις με τα στατιστικα τζιαι την εμπειρια.
Υπαρχουν 6 κατηγοριες οδηγων.

Α. Ανδρας με ακριβο αυτοκινητο (BMW, Mercedes, Porsche....)
Β. Ανδρας με νορμαλ-φτηνο αυτοκινητο (Yaris, Nissan micra, Mazda, Honda...)
Γ. Γεναικα με ακριβο αυτοκινητο
Δ. Γεναικα με νορμαλ-φτηνο αυτοκινητο
Ε. Ανδρας με διπλοκαμπινο, φορτηγο
Ζ. Ταξιτζης

Απαντησεις βαση εμπεριας:

Α. Αν εισαι καμια μουνάρα μπορει τζιαι να σε αφησει να μπεις. (κουχου κουχου... αφηνουν με... κουχ...)

Β. Εννα σε αφησει, μεν κλαιεις. Εκτος αν εν κανενας αγαμητος.

Γ. Να κλαιεις, να σκοτωνεσαι, να εσιεις αφτουμενα τα τεσσερα πρεπει-να-παω-επειγοντος-νοσοκομειο, να της νεφκεις να σταματησει για να μπεις, να κοφκεις την κυκλοφορια της άλλης λωριδας τζιαι να περιμενεις να σε αφησει να μπεις γιατι εννα καμεις αξιτεντ, να σου παιζει πουρού η άλλη λωριδα οτι εκοψες τους τον δρομο... εν θα σε αφησει να μπεις. Εν εσιεις ελπιδες.

Δ. Εν 50-50 δαμε. Δεν μπορουν να εξαχθουν εμπειρικα αποτελεσματα.

Ε. Εννα σου στειλει τζιαι φιλουϊ πριν σε αφησει να μπεις, εννα κοψει τζιαι την κυκλοφορια για να σε αφησει να μπεις, μεν σου πω εννα σου ζητησει τζιαι το τηλεφωνο σου.

Δ. Κουνια που σε κουναγε, εν αξιος να πεταχτει πουπανω σου τζιαι να σε ττουμπαρει αν παεις να μπεις μπροστα του.

Και εδω γινεται ακομα ενας διαχωρισμος βαση εμπειριας. Για ακομα μια φορα η μαρκα του αυτοκινητου παιζει ρολο. Το δικο μου το αυτοκινητο, εν το σαραβαλακι μου που εβαστουσα οταν ημουν ανεμελο φοιτητικο νιατο. Μικρο και φτωχικο άλλα επηρε με παντου τουτην την 10ετια που το κυκλοφορω. Επισης, εχουμεν τζιαι το αυτοκινητο του Χάπη, που επειδη εν πλουσιος βαστα καλό αυτοκινητο. Εσιει φορες που πιαννω το δικο του για να παω δουλεια.

Εχω να καμω μια διαπιστωση. Τελικα το μεγεθος μετρα. Αμαν ειμαι με το μεγαλο αφηνουν με πιο ευκολα να μπω. Εν τους φατσαρω με το σαραβαλακι αλοπως (who knows)

Εσιει κατι τυπους τζιαι τυπισσες μερικες φορες, που αμαν καταλαβουν οτι ετοιμαζεσαι να μπεις ή τελοσπαντον θελεις να μπεις στην λωριδα τους, βουρουν να παν οσο πιο κοντα στον μπροστινο τους αμπα τζιαι αφησουν σου λιο περιθωριο να μπεις ή να νομισεις οτι αφηνουν σε να μπεις τζιαι αππωθεις τζιαι παεις να μπεις.

Μεν δεις ξιτιμασμα που πεφτει καποια πρωϊνα φιλε αναγνωστη...
 

...κι ουτε ένα τηλεφώνημα...

...τον αριθμο της μοναξιας μου να κτυπας...

Μα ουτε ενα τηλεφωνημα ρε παιδι μου? Εν το χωνευκω. Τοσο πολλα εν θελεις να μου μιλησεις. Ουτε μια συμβουλη, ουτε μια πληροφορια.

Καμια βοηθεια. Αγνοας κατ'επαναληψη. Μα που εξανακουστηκε??????

.... και μεγαλωνει η αποσταση για μας... αλλά τι να καμω?

Εν μου εδωσες chances.

...δεν το αντεχω το μαρτυριο αυτο...

Αναγκαστικά ...τελειωσαν ολα θελω να σου πω...

Δεν θελεις να μου μιλησεις. Ετσι τζιαιρους τζιαι γραφεις με.

Εδειξα σου οτι ενδιαφερουμαι αλλά....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Καλά κυριοι κτηματομεσίτες!!!!!!!!!!

Επιασα σας, εξαναπιασα σας, εδειξα ενδιαφερον για τα σπιθκια, εζητησα τζιαι παραπανω λεπτομεριες.... Μα ετσι γραψιμο εν το επεριμενα!!!

Να θελουμε να γορασουμε σπιτι, τζιαι να μεν μας διατε σημασια!!!
Ε οϊ, ε οϊ!!!!!!!


...η ελπιδα μου κρεμμάστηκε...

 

Pirates of the Caribbean

Η αληθεια ειναι οτι πειρατες εν ειδαμε. Ουτε καρχαριες που το ειχα τοσο καμό να δω, ουτε δελφινια. Τζιαι εκίστισα.
Ειχαμε ocean view δωματιο με μπαλκονι, τζιαι εφκαινα καθε λιο εξω να δω αν εισιεν καρχαριες. Εβλεπα μονο μαυρη θαλασσα.

Το πλοιο.
Αχχχχχχχ τζινο το πλοιο!!!

Εισιεν περιπου 8000 ατομα (6000 επιβατες τζιαι 2000 προσωπικο). Ειμασταν κυριολεκτικα ενα ολοκληρο χωρκο on board.

Τεεεεεερρρααααααστιο πλοιο!!
Για να καταλαβεις το μεγεθος δες το σε σχεση με τον Τιτανικο.

Ναι, ειμασταν τζιπανω!!

Εισιεν 5-6 πισινες, εισιεν κηπο με δεντρα τζιαι φυτα, εισιεν αμφιθεατρα, εισιεν κασινο εννοειται, εισιεν 6-7 εστιατορια....

Και θα σταθω στο τελευταιο.

6-7 εστιατορια my friend. Με μουχτην φαϊ 24 ωρες το 24ωρο στα 5 που τζινα. All you can eat.

ALL YOU CAN EAT!!!!!

Αμαναμου μαναμου μαναμου μαναμου!!!!!!!!!!!!

Εφα τζιαι εσπασα. Ετρωα συνεχεια. Ετρωα πιτσα τζιαι μπερκερς για ποπαστον ή σαν τσίμπιμα πριν το φαϊ.
Ως τζιαι μουσακα εισιεν παρακαλω. Τζινα τα μπουφε ειχαν τζιαι του πουλιου το γαλα. Που το προγευμα με τα αυκα, μπεικον, λουκανικα, σαντουιτς, μπερκερς, κινεζικα, πανκεικς... Το μεσημεριανο τζιαι το δειπνο που εν μπορω να αρχισω να περιγραφω τι εισιεν γιατι εννα τρεξουν τα σαλια μου.

Βασικα εβαλαμεν 5-6 κιλα την εβδομαδα της κρουαζιερας στην Καραϊβικη.

Ηταν η χαρα των βορτοαμερικανων. Εισιεν ενα κοτζιναράν Αμερικανο στο προγευμα ο οποιος που το παχος εν αναπνεεν, τζιαι ετρουλλωσεν το πιατο του 2-3 φορες τζιαι εφαε. Εθωρουν το τζιαι εσκεφτουμουν αν θα πεθανει επι τοπου.

Εισιεν πολλα activities να καμουμε πανω στο πλοιο. Που bingo ως rock clibbing, ως ηλιοθεραπεια, ως spa... Γενικα τις ωρες που εν ετρωες εισιες άλλα πραματα να καμεις.

Αλλά βασικα ετρωες.

Η επερτατουσες πανω  κατω στο 15οροφο πλοιο τζιαι εποσκολιεσουν στους οροφους του.

Ωραια εμπειρια. Ωραια και τα νησια που εκατεβηκαμε. Αποπνηκτικος ο καιρος ομως. Πολλη υγρασια, οπως τον Αυγουστο στην Κυπρο. Τροπικο κλιμα, που σαν εισιεν ηλιο αρκεφκεν τζιαι εβρεσιεν. Ζεστη θαλασσα, ομορφες παραλιες.

Ομως η αληθεια εν θα εκοφκα να ξαναπανω Καραϊβικη για τις παραλιες τους. Θα εκοφκα ενα πιο οικονομικο εισητηριο ως την Αθηνα, τζιαι μετα θα διαλεγα ενα νησι. Δεν εχουν τιποτε να ζηλεψουν οι θαλασσες της Ελλαδας που την Καραϊβικη.

Οι Αμερικανοι επελλανησκαν με την θαλασσα, αλλά εμεις τζινο που τους ελαλούσαμεν εν οτι εχουμεν τες τζιαι back home τουτες τις θαλασσες, εν θα φυρτουμε τζιολας. Οκ, ναι εν αντιλεγω εν υπεροχες οι παραλιες της Καραϊβικης, αλλά κοφκουν λιο μακρια για μας. Πιεννε καλυτερα ως την Κρητη, Ελαφονησι, να σου πω εγω.

Ουτε τον Johnny Depp ειδα :(

Τσικνο-what?

Ακουεται εντονα απο τις φίλτατες συναδερφισσες οτι τα κοπελλουθκια τους σημερα θα γιορτασουν την Τσικνοπεμπτη στα σχολεια.
Δημοτικα, γυμνασια, λυκεια θα ψηνουν πουρέκκια, σουβλάκια, παϊδάκια (μεγάλη η χάρη τους), και λοιπα κρεατοειδη.

Συγνωμη δηλαδη, εχω μια απορια.

Η γενιά η δικη μας, η βασανισμενη γενιά των 80', πότε εγιόρτασε τσικνοπέμπτη στα σχολεια???

Δεν θυμουμαι ουτε πουρέκκι, ουτε σουβλάκι, ουτε Τσικνοπέμπτη.

Εμεις εππέσαμε που το εξωστ της μοτορας δηλ'δη να 'ουμε?  (δηλαδη να πουμε)

Γιατι εν μας εμαθαν τουτο το εθιμο? Εσεις θυμαστε να μας εκαμναν ετσι πραματα τοτες  στα σχολεία?


Στον εργασιακο χωρο δε, αυτα κομμένα πλεον. Παλιά, εχουν να πουν οτι, εορτάζετο δεόντως η Τσικνοπεμπτη δαμε που δουλευκω. Και σε άλλες δουλειες βεβαια.

Γκάλοπ/έξιτ ππόλ:

Ποιοι απο εσας θα εορτασουν την Τσικνοπεμπτη στους εργασιακους σας χώρους?



Ατε ρε τζιαι καλό καρναβάλι!

(Θα ντυθω ευρω φετος. Μπορει να μην το ξαναδουμε)

Oh February tree! Oh Feb-tree!

Σημερα ειναι η 17η Φεβρουαριου.

55 μερες μετα τα Χριστουγεννα.

48 μερες μετα την Πρωτοχρονια.

42 μερες μετα τα Φώτα.

Πολλές μερες δηλαδη.

Περιπου 6 Σαββατοκυρίακα εχουν περασει.

Δηλαδη περιπου 12 μερες ξεκούρασης και αργίας.

Πολλές μέρες.

Οι γείτοι, μια οικογένεια με 2 κοπελλουθκια μικρα, με μάμμα, και παπά που νομίζω εν άνεργος at the moment....

.....έχουν ακόμα το χριστουγεννιατικο δέντρο.

Προφανώς και σε περίοπτη θεση για να το δω τζιαι εγω.
 

Βοδο-γυμναστική

Μα γιατι ρε παιδι μου τουτο το πραμα? Επεσα που το εξωστ της μοτορας ασπουμεν εγω?

Μα γιατι ετσι καταδρομη?

Εγραφτηκα επιτελους gym. Τζιαι αρχισα την εκγυμναση για να γινω fit, μουνάρα, σεξουαλα, τζιαι οϊ ενα αγυμναστο κρεας.

Αλλά πετε μου σας παρακαλω, γιατι οι άλλοι ουλλοι αμαν παν να καμουν τις ασκησεις φαινουνται τελειοι τζιαι εγω φαινουμαι οπως το βοδι που εν του παει καθολου να καμνει ασκησεις???????

Οι άλλοι φαινουνται δοκτορες πανω στα μηχανηματα, θωρεις τους τζιαι καταλαβεις οτι κατεχουν το αθλημα.
Εγω φαινουμαι οπως την μουγια μες το γαλα που εν κουμανταρει να καμει ασκηση!!

Ρε κουμπαρε καμνω ακριβως τις ιδιες κινησεις, εν τζιαι εσιει τζιαι πολλους τροπους να καμεις λαθος, αλλά φαινουμαι οπως το ηλιθιο πανω στα μηχανηματα. Βοδι!!!!!

Τζιαι εννεν θεμα οτι οι άλλοι μπορει να εν πιο γυμνασμενοι, γιατι εισιεν τζιαι τέλειες στις κινησεις που εν ηταν παστές. Απλα εκατείχαν το αθλημα.

Παω να καμω ασκηση, σηκωνεται η φόρμα μου πανω, φαινουνται οι κλατσες μου, φτανει η φόρμα ως το μεσο του κατω μου ποθκιου,  φαινουνται τα πάσιη μου, τα κάλλη μου...

Στις άλλες γιατι να μεν φαινουνται οι κλατσες τους?? Ετελειωσε θα φορώ στενη φόρμα.

Σιουρα εννα φανει το βρατζιή μου...

Running in NY

Οταν επηαμε στη Νεα Υορκη, εχρησιμοποιουσαμε πολλα το subway. Ηβραμεν το οτι ηταν το πιο ευκολο να μετακινηθουμε μεσα σε τζινο το χαος που επικρατει τζιαμε. Ευκολο εν ηταν τζιαι τοσο τελικα γιατι εκαταληξαμε να χαθουμε 576359 φορες μεσα στο subway.

Την μια φορα επιασαμε λαθος τρενο τζιαι εκαταληξαμε να φκουμε εκτος μανχατταν τζιαι επιενναμεν Κουινς, μεσα στα γκετο. Ενα πραμα εμαθαμε ομως. "Ρωτώντας πας στην πολη".

Γενικα εβρισκαμεν τα ομως. Το λαθος που εκαμναμεν ηταν ωσπου να ανακαλυψουμε οτι υπαρχει "Uptown" τζιαι "Downtown" μανχατταν. Ηθελαμεν να παμε 5th avenue ασπουμε, επρεπε να πιασεις το τρενο "M" για παραδειγμα. Ναι, αλλά εξαρταται που εβρισκεσουν για να πιασεις το Μ. Αν ησουν προς τα πανω του μανχατταν επρεπε να πιασεις το downtown, τζιαι αν ησουν προς τα κατω επρεπε να πιασεις το uptown. Εβοηθησε πολλα το app που ειχαμε στο αϊφοουν.

Ουλλοι οι σταθμοι εχουν τις κυλιομενες σκαλες για να παεις να εβρεις τα τρενα. Βασικα παεις τζιαι βουττας μεσα στα καταβαθα του σταθμου για να πιασεις ενα τρενο. Εσιει μερικες κυλιομενες σκαλες που εν τοσο κατακορυφες τζιαι μεγαλες που μπορει να καμνεις ωρα να τις φκεις. Τζιαι εν στενες. Χωρουν μονο ενα ατομο να σταθει. Εννεν οπως τις υπολοιπες που χωρει να περασει ο αλλος που διπλα σου που θελει να βουρησει.

Μια μερα, σε καποιο σταθμο ηταν χαλασμενη η σκαλα, τζιαι επρεπε να την αναβουμε με τα ποθκια. Την στενη, κατακορυφη σκαλα.
Στην ΝΥ, παρεπιπτοντως, για να παεις καπου, εν περπατας, βουρας!! Εν μπορεις να ποσκολιεσε να πιεννεις με το πασο σου. Ειδικα σε ετσι τοπους που εμποδιζεις την κυκλοφορια.
Αρα αρκεψαμεν να ανεβαινουμε την σκαλα. Ηταν ενας μπημενος μεσα στον κωλο μου που ηθελε να παει γληορα. Ειπαμεν ηταν στενη η σκαλα, εν εισιεν τοπο να πιασεις πάντα. Πουπισω του τζινου εισιεν άλλον που εβουραν κ.ο.κ.
Εφκηκεν η γλωσσα μου, εκκοτησαν τα ποθκια μου, ποτε στην  ζωη μου δεν εξαναβαλα τοση πιεση στα ποθκια μου για να ταραξουν!!! Εθωρουν αστερουθκια!! Εν εμπορουσα να σταματησω, επρεπε να συνεχισω γιατι αν εσταματουσα ηταν να με πατησουν! Ηταν να φκουν πουπανω μου 200 πλασματα!!
Ειχαν φτασει στα ορια τους τα ποθκια μου. Ακομα ενα σκαλι τζιαι ηταν να σταματησουν να με υπακουν! Οταν εφτασα στο τελος, επιασα πάντα τζιαι εκαμα 3 λεπτα να φερω τον νου μου. Εν εδικαιουμουν παραπανω γιατι ηταν να χασουμε το επομενο τρενο.

Πανω σε τουτες τις κυλιομενες σκαλες απαγορευεται να βαλλεις βαλιτσες. Επηαμε εψουμνισαμε ρουχα που ενα outlet τζιαι εγορασαμε τζιαι βαλιτσα για να τα βαλουμε. Στην επιστροφη εκουβαλουσαμεν την μεσα στο subway. Οταν εφκηκαμε πανω στην κυλιομενη, την στενη, την κατακορυφη, που καμνει 1 λεπτο να φκει πανω, φαινεται ειδαν μας που τις καμερες. Οσο εδιαρκουσε η διαδρομη του 1 λεπτου της κυλιομενης, εκαμαν 15 ανακοινωσεις συνεχομενες οτι απαγορευονται οι βαλιτσες πανω στις σκαλες!
Οκ εκαμες μιαν ανακοινωση ακουσα την, εκαμες 2η ακουσα την. Τις 15 ηταν αναγκη να τις καμεις??????????? Πως ηταν να φυω που τις σκαλες του 1 λεπτου σαν ημουν πανω???????? Ηταν να πιαω πάντα?????? Εν εισιεν πάντα!!!!!! Ηταν να ππηδησω που την σκαλα κάτω????????????? Ακουσα σε ναι εν δικαιουνται βαλιστες πανω στις σκαλες!!! Το κερατο μου!!!

Άλλά, επηαμε πολλους τοπους εν εχουμε παραπονο. Statue of liberty, empire state building, wall street, 9-11 memorial, central park, museum of natural history, times square


 

Ευλόγησον την θεραπεία του ψουμνίσματος, Αμήν

Που λέτε, τζινος που ειπεν οτι το ψουμνισμαν εν θεραπεια, ενύστευκεν 40 μερες τζιαι 40 νυχτες για να το πει. Ονομασεν το shopping therapy μετά για να ενι πιο εξελιγμενος.

Ειπα σας οτι επιασαν με κατι μαυριλλες εννεν? Οϊ? Ε επιασαν με.

Εχτες τζιαι προχτες εν ειχα ορεξη να καμω τιποτε, ειχα νευρα, εβαρκουμουν, εμαλλωσα με τον Χαππη επειδη εβαρκουμουν να μαϊρεψω τζιαι εβαλα τον τζινον να μας μαϊρεψει, τζιαι επαιζα ουλλη μερα candy crush. Ξαφνικα, εγυαλλισε το ματι του, τζιαι εμενα επιασε μια φοβια οτι μπορει να μου σβησει το candy crush που το αϊ-πατ (τζιαι ειμαι τζιαι στο σταδιο 300 ασπουμεν!!). Ε εσυνηλθα.

Αναγκασα τον εαυτο μου να παει να καμει δουλειες που επρεπε να καμει. Πλυμμα αυτοκινητου, γεμωμα πεζινας (γιατι ποσο να αντεξει με την αφτουμενη λαμπουδα), μερικο ψουμνισμα φαγιων, και φυσικα επηα Mall.

Αυτο ηταν, εφυαν μου τζιαι μαυριλλες τζιαι γκριζίλες! Τζιαι να φανταστεις οτι απλά επηα τζιαι άλλαξα κατι που εβαρκουμουν να παω να αλλάξω. Σημερα εφορησα εννοειται τα νεα μου ρουχα τζιαι ηρτα δουλεια κορτωτη και λυγιστη.

Εμαϊρεψα τζιαι του Χάππη εψες αμπα τζιαι σβήσει μου το καντυ κρασh πανω στα νευρα του τζιαι την πεινα του.

Για σημερα εχω άλλα σχέδια. Και δεν περιλαμβανουν καντυ κρασh πανω στον καναπε!

Ψυχο(μπ)λογ(κ)ικά

Ειμαι στα μαυρα μου σημερα, εθωρουν ονειρο οτι ημουν νυφη παλε, τζιαι αγγχωθηκα επειδη ηταν μαραμμενη η ανθοδεσμη. Τζιαι μετα εβαστουν ενα οπλο τζιαι επαιζα κοσμο αβέρτα.

Εχω το τζινο το feeling  οτι κατι εννα γινει πάλε. Επειδη εμενα πιαννει με τουτο το πραμα αμαν κατι κακο εννα γινει. Θανατοι, αρρωσκιες, γενικοι λιμοί και καταποντισμοί.

Τζιαι πιαννει με τζινο το μαυρισμα στο στομαχι, τζιαι κοφκεται η αναπνοη μου.

Τζιαι πονω τζιαι την κελλε μου, εν θελω να μιλω με πλασμα, τζιαι αγχωνουμαι επειδη ακομα να κατσω να εβρω τις φωτογραφιες του γαμου τζιαι ουλλοι μαχουνται μου.

Τζιαι εχω μια στίβη πραματα στη δουλεια που πρεπει να τελειωσουν.

Τζιαι ειμαι μια μιζερη σημερα τζιαι εν καμνει να μιλω με πλασματα.

Τζιαι η γιαγια μου εννεν καλα τωρα τελευταια τζιαι τωρα εκαταλαβαμεν οτι εγερασεν τζιαι οτι το τελος εννεν μια δεκαετια μακρια αλλά πιο λιο. Τζιαι εν δυσκολο να το διαχειριστω γιατι εν οπως την μανα μου, εμεγαλωσε με, εν ουλλη μερα μαζι μας. Τζιαι εν θελω να πεθανει αλλά ξερω οτι ετσι εν ο κυκλος της ζωης. Η ιδια ευχεται να πεθανει στον υπνο της.

Τζιαι ειμαι στα μαυρα μου σημερα, τζιαι ατε γραψετε κανενα ποστ ευθυμο να αλλαξουμε λιο μαυριλλα

 

Το νέο έτος, ο Ρουβάς, τζιαι η θάλασσα

Πρώτο ποστ του 2014......

.............................
(κανενα θεμα, ουτε που εκαταλαβα οτι εμπηκε)

Οκ. Πισω στο θέμα μας τοτε.

Ο Ρουβάς. Μα τι ωραια να ερκεται στα ονειρα σου ο Ρουβας. Ηταν ομορφος, με λαμπερα μαλλια τζιαι δοντια. Ηταν σπιτι μου τζιαι εμιλουσαμε. Την Κατια εν την επροσεξα αν ηταν τζιαμε. Τζιαι εμενα η εννοια μου ηταν οτι ημουν αχτενιστη, ασαστη, με ενα σπιτι χτιτζιον, γεριμο. Ειχα τον Ρουβα τζιαμε πανω στην καρεκλα, με τον τζιν του, την ομορφια του, τζιαι εγω εσκεφτουμουν οτι "Παναγια μου ειμαι γεριμη πως με ειδεν ετσι ο αθρωπος..."

Μετα μεταφερθηκαμε σε μια θαλασσα με βραχους, και ηταν νυχτα. Τζιαι επρεπε να βουτησουμε τζιαι να κολυμπησουμε γιατι εκαμναμεν αγωνες.

Σημειωση: Ειμαι αριστη κολυμβητρια, αλλά εχω ενα θέμα με τα πολλά βαθιά νερα τα μαυρα. Κοφκουνται να ποθκια μου, τζιαι ξεχανω να κολυμπω. Μια φορα εσειραν μεσα στη θαλασσα που ενα ποτζινα τα ποδηλατακια της θαλασσας που νοικιαζουμε στον Πρωταρα, τζιαι τοσο πολλα επανικοβληθηκα που εν εθωρουν πουκατω που αλλο λιο να πνιω. Ανεβασαν με πανω σε κατασταση πανικου χωρις μαγιο, αφου απιαστηκε πανω στο ποδηλατακι σαν με ανεβαζαν πανω.
Επισης φοουμε τους βραχους. Νεκατσιω να τζιζω πανω τους με γυμνα ποθκια, τζιαι φοουμε οτι εννα πεταχτει κατι τζιαι να με  κρουσει.

Αρα στο εψεσινο ονειρο, να πρεπει να βουττησω μεσα στα μαυρα νερα με τους βραχους, ηταν για μενα εφιαλτης.



.................
Πρεπει να περιορισω το αγχος μου. Μα να μεν απολαυσω τον Ρουβα επειδη ηταν λερωμενα ημισh????????